İklimlendirilen Hacimlerde Ortam Işınım Sıcaklığının Isıl Konfor Üzerine Etkisinin Teorik ve Deneysel Olarak İncelenmesi

İklimlendirilen Hacimlerde Ortam Işınım Sıcaklığının Isıl Konfor Üzerine Etkisinin Teorik ve Deneysel Olarak İncelenmesi

İbrahim Atmaca, Sezgi Koçak

Ortam ışınım sıcaklığı, ısıl çevreden memnun olunan düşünce hali olarak tanımlanan ısıl konforu etkileyen 4 çevresel 2 kişisel parametre olarak ayrılan 6 temel unsurdan biridir. İklimlendirilen hacimlerdeki sıcak veya soğuk yüzeyler ortam ışınım sıcaklığının değişimine neden olarak, ortam standartlarda önerilen çevresel parametrelerde olsa bile, hacmi kullananlar için konforsuzluğa sebep olabilmektedir. Bu çalışmada farklı ışınım sıcaklıklarının ısıl konfor üzerine etkisi teorik ve deneysel olarak incelenmiştir. Teorik incelemede vücudu 16 ayrı parçaya ayırarak inceleme yapabilen 2-noktalı Gagge modeli vasıtasıyla oluşturulan simülasyondan yararlanılmıştır. Deneysel çalışmalar ise yoğun güneş ışınımı alan bir odanın iklimlendirilmesi esnasında yapılmıştır. Oda sıcaklığı, nemi ile ortamdaki hava hızı sabit tutulurken, yüksek ışınım sıcaklığı nedeniyle ortamda bulunan insanın farklı vücut parçalarında oluşan sıcaklık asimetrisi termal kamera ile tespit edilmiştir. Çalışma, ortam ışınım sıcaklığının, ortam kuru termometre sıcaklığından farklı olması durumunda konforsuzluk oluşumuna sebebiyet verebileceğini göstermesi açısından önemlidir.