Gülçin Süt, Merve Tuna Kayılı
Geleneksel mimarinin mirası olarak nitelendirilebilen geleneksel konutlar birer birer yok olurken, koruma kurullarının ya da mimarların ilgisini çekebilen kısmı, restorasyon ya da rekonstrüksiyon metodu ile günümüze aktarılmaktadır. Ancak, bu restorasyon çalışmalarında, yeni gelişmelerin geçmişi yok ederek, bilinçsiz ve sağlıksız yapılıyor olması, en büyük sorundur.
Geleneksel yapılar, bulundukları iklim özelliklerine bağlı olarak, en uygun malzeme ve bileşenlerle inşa edilmişlerdir. Bu malzemelerin ve bileşenlerin, geleneksel yapıların restorasyon ya da onarımı sırasında günümüz malzemeleriyle üretim kolaylığı, maliyet ve kolay işçilik gibi nedenlerle değiştirilmesi, o yapının çevresel etki ve ısıl konfor özelliklerinin de değiştirilmesi anlamına gelmektedir. Böylelikle dış cephe özellikleri bakımından geçmişi yansıtan yapı, iç iklimsel konfor ve enerji performansı açısından eski özelliklerini kaybedebilmektedir.
Bu çalışma kapsamında, Kuzey Anadolu’nun en eski yerleşim yerlerinden biri olan Safranbolu’nun restore edilen geleneksel Türk evlerinden biri olan Kürtaliler Konağı ele alınmıştır. Ahşap taşıyıcılar arasındaki özgün dolgu malzemesi kerpiç iken, restorasyon sonrası dolgu malzemesi gaz beton blok olarak değiştirilen bu konutun, değişimden önceki ve sonraki iç mekan ısıl konforu ve enerji gereksinimi dinamik bir simülasyon programı ile hesaplanmış, ayrıca gaz betona alternatif olabilecek sıklıkla kullanılan dolgu malzemelerinin, konutun enerji performansında ortaya çıkardığı niteliksel ve niceliksel farklar, CO2 emisyonu, elde edilen sayısal sonuçlar üzerinden belirlenmiştir.