Üniversite Laboratuvarlarında İç Hava Kalitesi ve Çalışanların Mesleksel Risk Etmenleri

Üniversite Laboratuvarlarında İç Hava Kalitesi ve Çalışanların Mesleksel Risk Etmenleri

Melis Toprak, Gül Gürsoy, Yücel Demiral, Aeif Çımrın, Sait Cemil Sofuoğlu

İnsanlar günün büyük bir kısmını iç ortamlarda geçirmektedir. İç ortamlar arasında iş yerleri günde ortalama sekiz saat ile önemli bir yer tutmakta ve buralarda geçirilen zaman zarfında işyerinin özelliklerine bağlı olarak çeşitli iç hava kirleticilerine maruz kalınmaktadır. İç hava kirliliği insan sağlığını olumsuz yönde etkileyen etkenlerden biri olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada üniversite laboratuvarlarında maruz kalınabilecek iç hava kirleticilerinin derişimlerinin ve çalışanların mesleksel risklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü’nde üç laboratuvarda iç hava kalitesi belirleme ve 19 laboratuvarda çalışan araştırma görevlileri, uzmanlar ve teknisyenlerden deneysel çalışmaları sırasında karşılaştıkları mesleksel risk etmenlerini belirleme çalışmaları yapılmıştır. Mesleksel risk değerlendirmesi, hazırlanan durum ve tehlike saptama formlarının yüz yüze görüşme yöntemi ve gözlem sonucu doldurulması ile gerçekleştirilmiştir. İç hava kalitesi parametreleri arasından, bir Harvard Impactor kullanılarak gravimetrik yöntemle 8 saatlik ortalama PM2.5 derişimleri belirlenmiş, bir sürekli izleme cihazı ile PM10, Toplam Uçucu Organik Bileşikler, CO2 ve CO derişimleri izlenmiş ayrıca sıcaklık ve bağıl nem değerleri kaydedilmiştir. Ölçülen değerler uluslararası iç hava kalitesi standartları veya rehber değerleri ve uluslararası iş sağlığı standartları ile karşılaştırılıp değerlendirilmiştir.